در فتنه 88 حمله زیادی به پلیس نشد، البته به پرونده‌هایی حمله شد اما به مجموعه نیروی انتظامی هجمه و حمله صورت نگرفت. ما همیشه تلاش کردیم در یک موضع قانونی و فراجناحی وظایف خود را انجام دهیم، مثلاً آقای تابش رئیس فراکسیون اقلیت مجلس هم‌رزم ما در جبهه بودند. از همان موقع ما با هم دوست هستیم. در ایام فتنه هم رابط ما بود و با هم تعامل داشتیم

 تسنیم، برنامه شناسنامه این هفته با حضور سردار اسماعیل احمدی مقدم (رئیس پلیس کشور) و با اجرای محمد حسین رنجبران از شبکه سه سیما پخش شد.

احمدی مقدم در ابتدای مصاحبه تلویزیونی خود راجع به فعالیت‌های انقلابی خود گفت: «وقتی انقلاب شد من حدوداً 17ساله بودم اما به‌دلیل حضور در خانواده‌ای که با جریان مبارزه آشنا بود، با این مقوله آشنا بوم. 19 دی سال 56 که اهانت داریوش همایون به حضرت امام باعث شروع قیام مردم قم شد، یکی از دوستانم را که برای طلبگی به قم رفته بوددیدم و به‌دلیل فضای خوبی که در قم بود، مدتی در مدرسه غدیریه مهمان او بودم».

وی ادامه داد: «آن زمان من در مقطع سوم نظری تحصیل می‌کردم، تصمیم گرفتم ترک تحصیل کنم و به قم بروم. از ابتدای سال تحصیلی 57 هم درس علمی را اول در مدرسه رضویه و بعد در مدرسه حقانی آغاز کردم. در همان دوران ما کار انقلاب را تعقیب می‌کردیم. آیت الله شهید بهشتی، آیت الله جنتی و مرحوم شهید قدوسی هیئت مدیره مدرسه را تشکیل می‌دادند و فضای مدرسه از این جهت خیلی زنده و شاداب بود.  در داستان ورود حضرت امام به ایران هم ما جزو کمیته انتظامات استقبال بودیم».

احمدی مقدم در مورد اولین مسئولیتش در انقلاب هم گفت: «من در کمیته محل فعالیت می‌کردم. اردیبهشت ماه بود که هسته کوچکی از سپاه به وجود آمده بود و ازآن‌جایی که مناطق مختلف کشور وضعیت امنیتی مناسبی نداشت به سپاه رفتم و در آنجا فعالیت کردم».

اسماعیل احمدی مقدم چطور از نیروی انتظامی سر درآورد، این سؤالی بود که رنجبران از رئیس پلیس کشور پرسید و احمدی مقدم این‌طور پاسخ داد: «اینکه انسان برای زندگی‌اش نقشه راه بکشد خیلی خوب است اما تعداد بسیار اندکی از انسان‌ها هستند که می‌توانند تا انتهای مسیر در همان نقشه راه بمانند و در همان مسیر حرکت کنند. من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم طلبه بشوم، اما طلبه شدم. اصلاً فکر نمی‌کردم نظامی شوم، ما آمدیم در سپاه کمک کنیم، چند بار به‌دلیل تعطیلی حوزه حضورم در مناطق مختلف کشور و همراهی با سپاه تمدید شد، یک بار به یکی از دوستان که عازم قم بود، گفتم: از آقای جنتی بپرسید تکلیف ما چیست، بمانیم یا به حوزه برگردیم؟ که آقای جنتی پاسخ داده بودند: اگر آنجا به حضور شما نیاز هست، تکلیف این است که بمانید و نباید برگردید. بعد از آغاز جنگ با خودم نیت کردم که تا جنگ هست دنبال کار دیگری نروم».

وی ادامه داد: «بعد از جنگ هم نیت نظامی‌گری نداشتم اما حضرت امام بعد از جنگ پیامی صادر کردند و تکلیف کردند کسانی که که رزمنده بودند، در این کسوت باقی بمانند. پیام امام باعث شد من و خیلی از افراد دیگر که شرایط شبیه به من داشتند و می‌خواستند به فعالیت قبل از جنگ خود بازگردند، تسلیم شویم و در سپاه بمانیم. سپاه در آن ایام قانون مدونی نداشت و بعد از مدتی قانون آن در مجلس به تصویب رسید و درجه‌ها مشخص شد».
احمدی مقدم افزود: «مقام معظم رهبری در اوایل رهبری خود جلسه‌ای با نخبگان سپاه برگزار کردند و طی آن نقشه راه را مشخص کردند. در واقع ایشان کار را محکم‌تر کردند و به کسی اجازه ترک سپاه را ندادند. البته همین الآن هم نظر ایشان همین‌طور است. در آخرین ملاقاتی که با ایشان داشتم، ایشان فرمودند: نیروهای انقلاب نباید به دیوار بازنشستگی بخورند و باید آنها را حفظ کنیم. حضرت آقا از ابتدا تأکید داشتند که نیروهای انقلاب باید هسته اصلی قدرت دفاعی و امنیتی کشور باشند».

رئیس ناجا با بیان اینکه حضورش در نیروی انتظامی یک حادثه بود، گفت: «اواخر سال 71 بود که یک بار به ناجا آمدم. آن موقع مسئولیت من در لشکر سه ویژه شهدای شمال غرب و قرارگاه حمزه به پایان رسیده بود. حساسیت تنفسی شدیدی که برایم ایجاد شده بود باعث شد برای درمان به تهران بیایم. وقتی به تهران آمدم شهید صیاد گفت: آقا به من مأموریت ارزیابی توان رزمی نیروهای مسلح را محول کردند، بیا و شش ماه به ما کمک کن! من هم قبول کردم وکنار پیگیری مسائل درمانی، خدمت شهید صیاد بودیم».

وی افزود: «آقای سیف‌اللهی که فرمانده ناجا بودند در همان ایام من را صدا کردند و گفتند: فلانی می‌آیی به ما کمک کنی؟ من گفتم: آقای رضایی (فرمانده وقت سپاه) با این موضوع موافق است؟ گفتند: بله، من از پیش موافقت ایشان را گرفته‌ام، بیا و یک مدت به من کمک کن! در نهایت از من خواستند به‌عنوان فرمانده دانشگاه علوم انتظامی فعالیت داشته باشم. از سال 71 مدت دو سال در دانشگاه علوم انتظامی بودم و بعد مجدداً به سپاه بازگشتم».

احمدی مقدم ادامه داد: «سال 77 به‌عنوان معاون هماهنگ کننده ناجا به نیروی انتظامی بازگشتم. حدود ده ماه هم در زمان ریاست آقای قالیباف در ناجا فعالیت داشتم اما چون از ابتدای ورود به ناجا گفته بودم سه سال بیشتر در این سمت کار نمی‌کنم، آقای قالیباف با رفتنم موافقت کردند و من به بسیج رفتم. در بسیج هم به‌عنوان جانشین نیروی مقاومت فعالیت کردم و بعد از یک سال به‌طور همزمان فرماندهی بسیج تهران را هم به‌عهده گرفتم».

وی افزود: «سال 84 آقای قالیباف کاندید ریاست جمهوری شده بود و آقای عبداللهی به‌عنوان سرپرست ناجا شده بودند. 17 تیرماه بود که آقا من را احضار کردند. وقتی خدمت ایشان رسیدم، عرض کردم که چون ناجا را می‌شناسم ترجیح می‌دهم به ناجا برنگردم. اگر من مخیر هستم من ترجیح می‌دهم جای دیگری خدمت کنم. ایشان فرمودند: نه، مخیر نیستید. من هم پذیرفتم و 18 تیر 84 مسئولیت ما در نیروی انتظامی رقم خورد».

سردار احمدی مقدم در بخش دیگری از مصاحبه خود با برنامه شناسنامه در مورد شاخصه‌های اصلی یک فرمانده ناجا اظهار داشت: «توان درک مأموریت و انجام وظیفه مورد انتظار اولین ویژگی یک فرمانده است. اما شما وقتی در جایگاه یک فرمانده قرار می‌گیرید، دغدغه اولتان حقوق نیروهای‌تان است. مأمور سرچهارراه باید هم دلگرم باشد، هم آلوده نشود و هم با مردم با احترام و خوب برخورد کند، یا مثلاً مامور آگاهی خوب جرائم را کشف کند یا به‌طور مثال خلبان ما به‌خوبی هلیکوپتر براند».

وی ادامه داد: «سال گذشته به عسلویه رفته بودیم، دیدم معاون هواناجای ما که بازنشست شده، به استخدام یکی از شرکت‌های هلیکوپتری درآمده. وقتی از او در مورد حقوق دریافتی‌اش پرسیدیم، گفت حدود 7 میلیون تومان. این درحالی بود که حقوقی که ما به او می‌دادیم بعید بود به 2 میلیون تومان برسد. اگر یک قدم‌تر آن‌طرف‌تر برود و به شرکت‌های اماراتی و قطری برود، حقوق 12 هزار دلاری دریافت خواهد کرد. بعد شما می‌خواهید به این خلبان بگویید: خوب بپر، راضی هم باش!».

احمدی مقدم افزود: «پس فرمانده ناجا کسی نیست که فقط بنشیند و پرونده‌های پلیسی را بررسی کند. دغدغه اول فرمانده نیروی انتظامی سلامت کارکنان، حقوق آنها، معیشت کارکنان و منزلت اجتماعی ناجاست. یک زمانی فیلم‌هایی مثل مومیایی3 ساخته می‌شد که پلیس و تجهیزات آن را مسخره می‌کردند که البته تا حدی واقعیت هم داشت اما امروز چهره نسبتاً مطلوبی از پلیس در رسانه‌ها ارائه می‌شود. البته نباید تصویری هم ارائه شود که باورپذیر نباشد».

احمدی مقدم ادامه داد: «یکی دیگر از دغدغه‌های من ارتباطات وسیع ناجا با حوزه‌های مختلف است».

رئیس پلیس ناجا در بخش دیگری از صحبت‌های خود اظهار داشت: «انتقاد را سازنده می‌دانم اما معتقدم نباید از یک حدی جلوتر برود که تخریب کننده شود، مثلاً یک ورزشکاری چاقو می‌خورد و این موضوع به مطالبه مردم، مطبوعات، نماینده‌های مجلس و... تبدیل می‌شود. اخیراً هم موضوع کشیدن چادر از سر یک خانم ناهی عن المنکر به‌عنوان مطالبه عمومی تبدیل شده. ما همیشه سعی می‌کنیم مطالبات را از تهدید به فرصت تبدیل کنیم».

وی ادامه داد: «مثلاً در شرایط معمولی اگر بخواهید سراغ قانون سلاح سرد بروید موفق نخواهید شد اما وقتی حادثه‌ای در این زمینه رخ می‌دهد که تبدیل به مطالبه عمومی می‌شود در قدم اول تلاش می‌کنیم مجرم را دستگیر کنیم تا به مردم بگوییم ناجا می‌تواند. در قدم بعدی هم تلاش خواهیم کرد خلأ قانونی را برطرف کنیم. در کل فکر می‌کنم مطالبه برای سازمان سازندگی در پی دارد. وقتی از یک سازمان مطالبه وجود نداشته باشد، سازمان تنبل و طلبکار می‌شود».

رئیس ناجا با اشاره به ماجرای سال 88 گفت: «آقای توکلی را که دوست خوب ما هم هست از یک جهت تحسین می‌کنم که دوستی و رفاقت سرش نمی‌شود (خنده). ایشان بعد از ماجرای کهریزک گفتند فرمانده ناجا باید به‌خاطر اتفاق کهریزک استعفا دهد. یک روز ماه رمضان که به نماز جمعه رفته بودیم، بعد از نماز همراه ایشان به مرکز پژوهش‌های مجلس رفتیم. آنجا گفتم من نمی‌خواهم هیچ حرفی بزنم و فقط چند کاغذ به ایشان دادم تا مطالعه کند.

آخرین کاغذ نامه‌ای بود که به‌صورت دستی برای حضرت آقا فرستاده بودم. در این نامه ضمن شرح ماجرای کهریزک نوشته بودم دوستان ما طوری از موضوع کهریزک متأثر شده‌اند که دارند اصل داستان را فراموش می‌کنند، یعنی کسانی که فتنه را به راه انداخته‌اند تبدیل به مطالبه‌گر شده‌اند و ما بدهکار شده‌ایم».

وی افزود: «در ادامه نامه نوشته بودم در هر صورت اگر جنابعالی صلاح بدانید در این حوادث اخیر بنده مسئولیت هر آنچهاتفاق افتاده، اعم از اینکه ناجا کرده یا نکرده را می‌پذیرم، شما من را برکنار کنید تا غائله بخوابد. در این نامه نوشتم که مطمئن باشید بنده هرگز از جنابعالی دلگیر نخواهم شد. من که نباید می‌گفتم من گفتم مرا برکنار کنید و ایشان نپذیرفتند».

احمدی مقدم خاطرنشان کرد: «وقتی به منزل خانواده کسانی که جان خود را در کهریزک از دست دادند رفتم هم یک‌سری حقایقی را بازگو کردم و از این دوستان عذرخواهی کردم. همین باعث شد که این عزیزان مسیری را برای مطالبه حقوقشان انتخاب کنند که امروز طی کردند. وقتی خدمت حضرت آقا رسیدم، گفتم: خدمت این دوستان رفته‌ام، ایشان فرمودند: کارخوبی کردی، اما ای‌کاش زودتر این کار را انجام می دادی. البته در آن ایام خانواده‌ها به ما گفتند: ما به‌شرطی با شما دیدار خواهیم کرد که دیدارمان رسانه‌ای نشود. ما هم موضوع را رسانه‌ای نکردیم و بعداً خودشان در دادگاه ماجرای دیدارمان را مطرح کردند. در این دیدارها من به این عزیزان گفتم: من هرکاری می‌توانم برای شما انجام دهم به‌جز اینکه فرزندتان را زنده کنم».

فرمانده ناجا افزود: «ویژگی ایام فتنه همین است که حق و باطل به‌شدت مخلوط می‌شود و فضا مثل مه می‌شود. اگر راهدارها خوب کار نکنند، مسیر اشتباه پیموده خواهد شد و شرایط سخت خواهد شد. بنده اطلاعاتی را دارم که دوستان دیگر ندارند و وقتی از این موارد مطلع می‌شدند می‌دیدم که مواضع آنها هم تغییر پیدا می‌کند. باید نه تندروی کرد و نه کندروی! ماه رمضان آن سال ما را هرجا افطاری دعوت می‌کردند، نمی‌توانستیم سر میز بنشینیم و همه در حال انتقاد و سؤال از ما بودند. کم‌کم پرونده‌های کشته‌سازی درست شد و ما واقعاً مانده بودیم باید چه‌کار کنیم. این‌قدر فشار زیاد شد که یک روز صبح که از خواب بیدار شدم، تفألی به قرآن زدم که داستان محاصره موسی توسط فرعون آمد. معنای آیه شریفه این بود: فرمان الهی این است که شما حمله کنید، فرعونیان شکست می‌خورند اما بنی‌اسرائیل می‌گویند تو می‌خواهی ما را به کشتن دهی. موسی وقتی دید بنی‌اسرائیل به حرفهایش توجهی نمی‌کند، گفت: خدایا، من خودم را به تو می‌سپارم. من حس کردم جوابم را گرفتم و بعد از آن هرکسی آمد با من بحث کند، گفتم: من بحثی ندارم و همه‌چیز را به صاحب اصلی سپردم».

وی ادامه داد: «یک روز سردار اکبری رئیس پلیس امنیت آمد و گفت: خبر خوبی برایتان دارم و عاطفه امام و سعیده پورآقایی را (کسانی که ادعا می‌شد توسط ناجا کشته شده‌اند)پیدا کرده‌ایم. در واقع یک هفته نگذشت که همه این پرونده‌ها کشف شد و ورق به‌طور کامل برگشت. این‌گونه مسئولیت‌های سعه صدر و حوصله زیادی را می‌طلبد. البته من ادعا ندارم که صبر زیادی دارم اما خدا وقتی یک مسئولیتی را به انسان می‌دهد به‌نوعی ظرفیت تحمل مشکلات را هم به او می‌دهد تا شرایط کمی تسهیل شود. اگر برای او کار کنیم، او هم به ما کمک خواهد کرد».

سردار احمدی مقدم در پاسخ به این سؤال"اگر مسئولیت تصمیم سازی داشتید در موارد مختلف مثل اعتیاد، حجاب، ماهواره و... چه تصمیماتی می‌گرفتید که مؤثرتر باشد؟"، گفت: «ما هیچ‌وقت نمی‌توانیم یک پاسخ قطعی برای مسائلی که بخشی از آن به انسان و رفتار او بازمی‌گردد داشته باشیم. نمی‌توان انتظار داشت جامعه‌ای بی‌جرم و معصوم داشت و باید شرایط را نسبی بررسی کرد. باید شرایط امروز دنیا را ببینم. ارتباطات، جهانی شدن، ماهواره‌ها، اینترنت، وسعت رسانه‌ها و... مسائلی است که باید مد نظر باشد. شرایط بسیار پیچیده است اما آگاهی‌ها هم خیلی بالا رفته اما همیشه بین جبهه حق و باطل جنگ وجود داشته».

وی ادامه داد: «باید نگاهمان را تعدیل کنیم. بعضی‌ها خیلی تند می‌روند. آیا اینکه یک نفر برای امر به معروف اقدام کرده و درگیری به وجود آمده مسئله ملی است؟ یا مثلاً در مورد روزه‌خواری، عزیزان ما می‌گویند نیروی انتظامی با روزه‌خواری برخورد کند، فکر می‌کنید در تهران چند در صد روزه نیستند؟ ما روزانه 30 درصد مسافر در تهران داریم که می‌توانند روزه نباشند. بچه‌ها و افراد سالمند و بیمار را هم به این آمار اضافه کنید، با این تفاسیر تقریباً نصف تهران روزه نیستند. با تمام این حرفها شما در طول روز چند روزه‌خوار می‌بینید؟ تعداد انگشت شماری که بیشتر آنها مشغول سیگار کشیدن هستند که وقتی به آنها تذکر می‌دهیم می‌گویند: ببخشید، حواسم نبود. ما تذکرات لازم را می‌دهیم اما آیا پرداختن به این مسئله موجب نمی‌شود عده‌ای فکر کنند که می‌شود روزه را خورد؟».

احمدی مقدم افزود: «فکر می‌کنمکنار اینکه باید واقعیت‌ها را درک کنیم، نباید زود هم عقب‌نشینی کنیم. در جلسه‌ای که با آقای روحانی داشتیم هم به ایشان گفتم: آقای دکتر احمدی نژاد در موضوع ماهواره و حجاب همیشه با ما چالش داشتند. ما دنبال چالش نیستیم اما فکر می‌کنم بهتر است نظام در این موارد تصمیم بگیرید. ما در نیروی انتظامی در تصمیم سازی کمک می‌کنیم اما سیاست گذار نیستیم و مجری سیاست‌های تعیین شده هستیم. این خوب نیست که دو-سه حرف از نظام بیرون بیاید و همه باید یک حرف بزنند».

رئیس ناجا در مورد برخورد فیزیکی با موضوع ماهواره گفت: «قانون مبارزه با تجهیزات ماهواره چیزی است که در مجلس تصویب شده و ما باید آن را اجرا کنیم. این که به نیروی انتظامی بگویند تکلیف قانونی‌ات را انجام نده کار خوبی نیست، باید به مجلس بروند قانون را تغییر دهند یا یک مرجع قانونی بگوید این موضوع دیگر به نیروی انتظامی ربطی ندارد. ناجا در برابر جرائم مشهود بدون حکم قاضی باید مداخله کند. جایی که جرم آشکار و علنی است ما باید مداخله کنیم. ما به نیروهای‌مان گفته‌ایم نباید وارد واحدهای مسکونی شوند. اینها هم دست ما را خوانده‌اند و ماهواره را روی بالکن خانه پیچ می‌کند. ما هم در این مورد محدودیت داریم. درباره جمع کردن به‌شکل نردبانی و راپل هم نظر مسئولین نظام بود که یک مقدار باعث تخفیف نیروهای ناجا می‌شود و کار خوبی نیست».

وی ادامه داد: «در موضوع امنیت اخلاقی موضع وسط است، این کار را انجام دهی یک گروه اعتراض می‌کند و اگر انجام ندهی گروهی دیگر اعتراضی شدیدتر می‌کند. به نظر می‌رسد به یک تصمیم جامع  و واحد برسیم که به‌نوعی در برگیرنده مطالبات ملی نیز باشد. باید قانون اساسی، فرهنگ عمومی و واقعیات جامعه را در نظر بگیریم و در نهایت به یک نظر واحد برسیم. باید کاری کنیم که رضایت کلی در جامعه فراهم شود».

رئیس پلیس ایران در بخش دیگری از مصاحبه تلویزیونی خود اظهار داشت: «از ابتدای انقلاب ما لباس نظامی به تن کرده‌ایم و عضویت و یا طرفداری از هر گروه سیاسی برای‌مان ممنوع بوده است. خوشبختانه تا الآن هم کسی از ما سابقه‌ایسراغ نداره که عضو حزب یا جریان خاصی بوده باشم. همه جریان‌ها و گروه‌های سیاسی کشور با ما در ارتباطند و ما با هیچ کس مشکلی نداریم، مثلاً جریان اصلاح طلبی در مجلس تابه‌حال علیه ما موضعی گرفته؟ نه، چون رابطه خوبی با هم داریم».

وی افزود: «در فتنه 88 حمله زیادی به پلیس نشد، البته به پرونده‌هایی حمله شد اما به مجموعه نیروی انتظامی هجمه و حمله صورت نگرفت. ما همیشه تلاش کردیم در یک موضع قانونی و فراجناحی وظایف خود را انجام دهیم، مثلاً آقای تابش رئیس فراکسیون اقلیت مجلس هم‌رزم ما در جبهه بودند. از همان موقع ما با هم دوست هستیم. در ایام فتنه هم رابط ما بود و با هم تعامل داشتیم».

احمدی مقدم اظهار داشت: «در روزهایی که در خیابان‌ها تظاهرات بود، وقتی جلسه‌ای داشتیم هیچ‌وقت نمی‌رفتم مسیر را دور بزنم و راه را دور کنم بلکه از میان جمعیت مسیرمان را طی می‌کردیم و همه هم دست تکان می‌دانند. ما در نیروی انتظامی تلاش کردیم طوری رفتار کنیم که به گروه یا جریانی منتسب نباشیم. گروه‌های سیاسی را کنار بگذارید. اینکه مسیحی حس کند ما متعلق به مسلمانان هستیم یا افراد سنی حس کنند که ما جانب شیعیان را می‌گیریم به‌معنای واقعی سم است».

فرمانده ناجا در مورد تشکیل پلیس اقتصادی هم گفت: «این پلیس شکل داده شده، در پلیس آگاهی، پلیس مبارزه با قاچاق کالا و ارز و پلیس مبارزه با مفاسد اقتصادی وجود دارد. اما مفهمومی که ما در مورد پلیس اقتصادی دنبال می‌کنیم این است که این پلیس وارد وزارتخانه‌ها شود. زمانی که آقای دانش جعفری وزیر بودند، خدمت ایشان رسیدم و گفتم: ما حاضریم این پلیس را در وزارتخانه اقتصادی و دارایی تشکیل دهیم. ایشان به من گفتند: نیروی روی دست مانده‌ای داری که می‌خواهی بفرستی اینجا؟ من در پاسخ گفتم: نه، حقوق نیرو را من می‌دهم و شما فقط محل اسکان آنها را مشخص می‌کنید و زیر نظر شما هم فعالیت می‌کنند تا به جرائم مالیاتی، گمرکی و... به‌شکل تخصصی رسیدگی کنند».

وی ادامه داد: «در ریاست آقای مظاهری و آقای بهمنی در بانک مرکزی هم پیشنهاد تشکیل پلیس بانکی و استقرار آن در بانک مرکزی را هم ارائه کردم. این موضوع نیاز به قانون دارد و نیازمند تمرکز در مورد این جرائم هستیم. قوانین مبارزه با فساد و جرائم بانکی و اقتصادی و قاچاق باید تخصصی‌تر باشد».

احمدی مقدم در پاسخ به این سؤال "اگر حکم فرماندهی شما در ناجا تمدید نشود، چه عرصه‌ای را برای ادامه فعالیت انتخاب خواهید کرد؟"، اظهار داشت: «بارها گفته‌ام که کار فرهنگی را دوست دارم و تا امروز هم این مسائل را رها نکرده‌ام. کار نظامی و امنیتی را هم به‌دلیل اینکه به آن عادت دارم و در آن مؤثر هستیم، دوست دارم. سال 84 بعد از اینکه فرماندهی نیروی انتظامی به بنده محول شد اولین سؤالی که خبرنگاران از من پرسیدند این بود: شما هم دوست دارید رئیس جمهور شوید؟ که من در پاسخ گفتم: همین الآن می‌گویم نه. چون اولاً خودم را در این حد نمی‌دانم و بعد به کار حرفه‌ای خودم اعتقاد دارم و تلاش می‌کنم در این عرصه موفق باشم».

وی ادامه داد: «ان‌شاءالله اگر توفیق داشتم در همین حوزه امنیتی و انتظامی و کارهایی که جنبه اجتماعی دارد ادامه فعالیت خواهم داد».

رئیس پلیس ناجا در مورد شایعاتی که راجع به باجناق بودن وی با احمدی نژاد مطرح است، هم گفت: «ما هیچ نسبت سببی و نسبی با هم نداریم. یکی از ضدانقلاب‌ها در خارج از کشور این شایعه را به راه انداخت. بارها در این مورد از من سؤال شده و من همیشه گفته‌ام که بنده با ایشان نسبتی ندارم».

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا